محققان دانشگاه رایس با وارد کردن نوعی نانومواد در بافت چوب، چوبی ساختند که هم استحکام بالاتری دارد و هم امکان جذب دیاکسیدکربن از اتمسفر را داراست.
محمد رحمان و همکارانش راهی برای ترکیب مولکولهای یک ماده متخلخل کریستالی کربن چوب پیدا کردند که میتواند دیاکسیدکربن را به دام اندازد.
چوب از سه مؤلفه اساسی تشکیل شده است: سلولز، همی سلولز و لیگنین. لیگنین همان چیزی است که رنگ خود را به چوب می بخشد، بنابراین وقتی لیگنین را بیرون میآورید، چوب بیرنگ میشود. از بین بردن لیگنین یک فرآیند نسبتاً ساده است که شامل پردازش شیمیایی دو مرحلهای با استفاده از مواد دوستدار محیط زیست است. پس از برداشتن لیگنین، از سفیدکننده یا پراکسید هیدروژن برای از بین بردن همی سلولز استفاده میکنیم.»
در مرحله بعد ، چوبها در محلول حاوی چارچوب فلزی-آلی یا MOF، معروف به Calgary Framework ۲۰ (CALF-۲۰) خیس میشوند. MOFها توانایی جذب مولکولهای دی اکسید کربن را در در منافذ خود دارند. سومیابراتا روی از محققان دانشگاه رایس میگوید: «ذرات MOF به راحتی در کانالهای سلولز قرار میگیرند و از طریق تعامل با سطح مطلوب به آنها وصل میشوند.»
در حال حاضر، هیچ بستر زیستی قابل تجزیه و پایدار برای جذب دیاکسید کربن وجود ندارد. چوب تقویتشده MOF ما یک بستر پشتیبانی سازگار برای استقرار جاذب در برنامههای حذف دی اکسید کربن از هوا است.
