گر چه گیاهان سیستم عصبی مشخصی مانند جانوران ندارند اما وجود برخی مولکولهای زیستی مشابه و توانایی انتقال پیام دانشمندان را به تحقیق در این زمینه علاقمند کرده است. گیاهان از آنچه ما تصور میکنیم باهوشترند و حتی مغزهای کوچکی دارند که زمان مناسب برای جوانه زدن را انتخاب میکنند. نمیتوانند به فلسفه بپردازند، یا معادلات ریاضی را حل کنند. اما برخی از آنها در موقعیتهای مختلف واکنشهایی از خود نشان میدهند که میتوان به ”هوش گیاهی“ تعبیر کرد. هیچکس نمیگوید گیاهان اجتماعاتی از مادهی خاکستری و اعصاب محیطی دارند؛ اما همان طور که دانشمندان دربارهی سیگنالدهی پیچیده بین سلولهای گیاهی و نیز ارتباط بین گیاهان انفرادی آگاهی بهدست میآورند، دربارهی مقایسهی آن با مسیرهای مشابه موجود در جانوران بیشتر وسوسه میشوند.
محققان متوجه شدهاند که یک گروه از سلولها برای رویانهای گیاه مانند مغز عمل می کنند که میتوانند وضعیت آب وهوا را پیش بینی کنند و بر اساس آن رفتار خود را تغییر دهند. شواهدی هست که درختان میشنوند. رشادی گیاهی است که وقتی کرم ابریشم برگهایش را میخورد از صدای خوردن متوجه میشود و با ترشح مواد شیمیایی از خود دفاع میکند اما همین گیاه صدای باد یا صداهای بی ضرر را نادیده میگیرد. میشود گفت درختان حافظه دارند، چون اثر میگذارند و اثر میپذیرند.
گیاهان نه تنها هوش و حافظه دارند، بلکه به شیوهٔ خاص خود با هم حرف میزنند؛ در برابر مزاحمان از خود دفاع میکنند؛ بسیار حساس هستند؛ و شاید از موسیقی هم خوششان میآید!